Ik kan mij hem als 16-jarige nog zo goed herinneren. Toevallig was ik op zijn school op werkbezoek. Hector ’s moeder was enkele dagen daarvoor overleden door zelfdoding. De schok was voelbaar in alle kamers van het schoolgebouw. Iedereen leefde intens met hem mee. Nu 6 jaar later zit Hector bij De Levensboom Delft tegenover mij. Een volwassen jongeman, krachtig, kwetsbaar en met een open houding. Hij zit er ontspannen bij. Inmiddels lijkt zijn leven voor een groot deel op orde.

Bij De Levensboom Delft heeft Hector gewerkt aan het ontrafelen van het leven van zijn moeder, om uiteindelijk een goed beeld te krijgen van wie zij werkelijk was. In het begin toen hij vooral beschuldigend, boos en verdrietig was, was het moeilijk voor hem om uit liefde voor zijn moeder iets te doen. Om geen verantwoordelijkheid te voelen voor haar overlijden, is het aankijken, delen en inzicht krijgen van emoties en gedachten belangrijk geweest. Daarbij heeft het contact met zijn vader een grote rol gespeeld: De pijn kunnen verwoorden en accepteren, in gesprek gaan met de ander en het bieden van aandacht voor andermans gevoelens en gedachten, zeker omdat vader en zoon zo verschillend van elkaar zijn.

Gaandeweg besefte Hector dat zijn moeder en haar keuze tot zelfdoding niet één en dezelfde waren. Ook kwam naar voren dat, nu hij beter op de hoogte was van haar leven en van haar als persoon, hij de keuze wat haar tot zelfdoding had bewogen, ook beter kon begrijpen. Meer bekendheid over traumatische gebeurtenissen in het leven van zijn moeder heeft hem ook veel verdriet gedaan. Regelmatig dacht hij niet altijd positief over de zinvolheid van het bestaan. Vaak besprak hij situaties met zwartgallige humor. Hij heeft er hard voor moeten werken en veel moed bijeen verzameld. Ik vond het bijzonder om hem daarbij te begeleiden.

Hector merkt op dat hij steeds meer de gebeurtenis van zijn moeders zelfdoding los van haar als persoon ziet, om wie zij was. Ook is hij blij met steeds vaker opkomende dierbare herinneringen die hij aan zijn moeder heeft. Ik ben opgelucht voor hem.

Ook al heb je je leven weer op orde, begrijpelijk als je zoiets meemaakt dat je verstrikt kan raken met jezelf, met diegene die is overleden en in relatie met anderen. Heb je de Podcast “Verstrikt” al beluisterd? Wij kunnen dit aanraden als je een betrokkene bent bij zelfdoding. https://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2429870/Podcast-Verstrikt-Hij-zei-mama-is-dood