Mag ik op je leunen?
‘Werk geeft mij een doel in het leven en heel veel afleiding.
Eva kiest de foto van de broertjes op de fiets (Verbeeldingstoolkit). Vijf jaar geleden is haar oudere broer geëmigreerd naar Australië en zij mist hem enorm. Gelukkig hebben ze wel regelmatig contact via Facetime, maar het is toch niet hetzelfde als lichamelijke nabijheid. Eva houdt veel van reizen en ieder jaar bezoekt zij hem op doorreis. Maar dat is er dit jaar niet van gekomen door de coronacrisis.
Als klein meisje heeft zij altijd veel geleund op haar oudere broer; dat was vertrouwd en veilig. Sinds hij is geëmigreerd heeft ze juist veel kracht ervaren uit het op eigen benen staan en het zelfstandig een leven opbouwen. Zij dacht hem wel te kunnen missen. Nu heeft zij het gevoel dat haar leven stil staat. En met haar broer durft ze het niet te bespreken. Dat voelt als falen.
Hoe is Eva omgegaan met het emigreren van haar broer en het wegvallen van haar werk? Als ik met Eva de stappen zet in de cirkel van hechting en verlies, is haar hechte relatie (met zowel haar broer als met haar werk) al snel duidelijk. Ook dat zij na het afscheid vooral afleiding heeft gezocht door druk bezig te blijven en dat zij zichzelf en haar gevoelswereld heeft afgeschermd voor de buitenwereld.
Op eigen benen gaan staan geeft kracht, maar als je je hart dicht laat, omdat je bang bent voor afwijzing of voor meer pijn, dan bouw je een muur om je heen.
Als je na het afscheid nemen van werk direct het welkom verlangt van een nieuwe baan, sla je de stappen van ‘rouwen’ en ‘betekenis geven’ over.
Vragen die deze stappen aandacht geven, kunnen zijn: Hoe ervaar je het om je oude baan niet meer te hebben? Wat heb je ervan geleerd? Wat past nog wel bij jou en wat niet? Hoe is het voor jou om je broer te missen? Wat betekent hij voor jou? Hoe is jullie relatie en hoe zou jij graag de relatie met jouw broer willen?
Deze tijd is vooral een tijd van reflectie en stilstaan. We worden uitgenodigd om naar binnen te kijken, of we nu willen of niet. Er dient zich een ‘nieuwe’ wereld aan, in ieder geval in de vorm van andere omgangsvormen en regels en hoe verwelkomen wij dit?
‘Mag ik even op je leunen?’ Eva is de volgende bijeenkomst bij De Levensboom Delft opgelucht dat ze dit aan haar broer heeft kunnen vragen en natuurlijk vanwege het positieve antwoord van zijn kant.
Durf jij dat ook wel eens te vragen? Zodat rouw, angst of somberheid niet worden weg gemasseerd, maar aandacht krijgen. Zodat er een besef is dat we samen zijn, ook al leef je met afstand van elkaar.